Koersen op zielskracht

2022 is het jaar dat ik 10 jaar geleden mijn eerste les gaf over bijen. En het is 7 jaar geleden dat ik stichting Bee Foundation oprichtte. Voorafgaand hieraan was er een crash waarin de dragende werkelijkheid van dat moment strandde. Het was donker en alles veel te zwaar. Mijn verwondering over de overvloed aan zonlicht – elke dag weer – hielp me door de vertwijfeling en de angst heen ‘dat ik het niet zou redden’.

Ik heb een droom
De vraag of ik imkerles wilde geven, mijn ‘ja’ en míjn sprong in het diepe – ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan’ als Pipi Langkous – leidde me naar een bron, die sindsdien elke dag stroomt en mij nieuwe ervaringen, kennis en inzichten geeft. In mijn uiteenzetting met het zoemende hart van de aarde, leerde ik ook mijzelf kennen en vertrouwen, op mijzelf bouwen en creëren. Van stotterend zoekend naar woorden, vielen de puzzelstukjes van mijn rijke beleving langzaam in elkaar tot verhalen, die voor veel mensen vensters openen en inzicht geven in nieuwe werelden direct om hen heen. Van een onzeker vogeltje, leerde is mijn eigen lied zingen. De bijen werden mijn leermeesters. Ik leerde door hun ogen kijken. In welke wereld leven zijn? Hoe zien zij die? Hoe beïnvloedt mijn manier van leven hen?

Bijen zijn wezens van overvloed. Overal waar zij voedsel zoeken, komt meer. Meer zaden, meer planten, meer diversiteit. Zonder die planten kunnen wij niet leven. Kan ik dit ondersteunen en meebewegen met de bijen? Ja! Zo leerde ik over fases en lagen in de natuur die zich ontwikkelen door miljoenen jaren van ontkiemen en afsterven heen. Ik leerde over uitheemse, inheemse en autochtone planten en wat zij betekenen voor wilde bijen. De overvloed aan mogelijkheden van het verweven leven zijn onvoorstelbaar groot. Het brengt mij in een wereld van wonderen. Het stroomt als een oneindige rivier om en door ons heen. Door mijn bewustzijn hierop te richten ging de ‘aankleednatuur’ waar ik eerst vanuit je veilige cabine op afstand door heen reed, opeens leven en maakt me deelgenoot van het grote geheel. Daarna stopt dit nooit meer, maar groeit en ontvouwt zich steeds verder. Matthijs Schouten verwoordde dit op het podium van de Duurzame100 afgelopen november: als je elke dag 15 minuten je aandacht vestigt op een boom, verandert je verhouding tot de natuur compleet. Zo eenvoudig is het. Door mij te verweven met de stroom van leven en dood en verandering in de natuur, kwam ook mijn intuïtie tot leven. Gevoel voor mogelijkheden en direct kunnen handelen: spontaan, doeltreffend, op het moment dat het er toe doet aanwezig zijn. Altijd de bijen dienend. Mijn bijnaam de ‘bijenkoningin’ die eerst als een grap begon wordt een dagelijks ervaren: ik vertegenwoordig de wereld van de bijen, de wilde- zowel als de honingbijen.

Nu al lengen de dagen en zingen de vogels, zo meteen legt de bijenkoningin weer haar eerste eitjes. Ik ben aan het broeden op het – met jullie vieren – van dit kroonjaar.

Ik droom van een zomer-reünie voor cursisten, excursies naar bijenoase ’t Sluisje, samen hooien of struiken planten die een bosmantel herstellen. Ik droom ervan je uit te nodigen naar ons hommelnest op de Floriade, waar jij als hommel wilde-bijen-ervaringen en verwondering kan opdoen die je dienen in een leven van afstemming op de wilde bijen en de levende aarde. Wil je mijn gast zijn? Meld je aan voor onze nieuwsbrief of volg onze insta.

Ik wens dat je koerst op zielskracht in 2022, de wilskracht kennen we nu wel.