Behangersbij

De behangersbij is een echte vakvrouw in de insectenwereld. Ze knipt kleine stukjes blad en gebruikt die om haar nest mee te bekleden, alsof ze het zelf behangt. Deze rustige, solitaire bij is nuttig, bijzonder om te zien en komt in veel tuinen voor.

Grootte van de Behangersbij

De behangersbij is middelgroot en wordt meestal tussen de 1 en 1,5 centimeter lang. Het vrouwtje is iets groter en steviger dan het mannetje. Door haar harige borst en glanzend achterlijf is ze goed te herkennen.

Verschil mannetje en vrouwtje

Het vrouwtje heeft opvallende oranje haren aan de onderkant van haar buik, waarmee ze stuifmeel verzamelt. Ze is vaak wat donkerder van kleur dan het mannetje. Mannetjes zijn lichter behaard en hebben langere antennes. Tijdens de bloei van bijvoorbeeld rozen en klaver zie je ze vaak rondvliegen, wachtend tot een vrouwtje verschijnt.

Omschrijving

De behangersbij behoort tot de familie van de metselbijen en is een solitaire soort. Haar naam zegt het al: ze gebruikt stukjes blad om de wanden van haar nestcellen te bekleden. Met haar stevige kaken knipt ze ovale stukjes uit bladeren van planten zoals roos, sering of berk. Deze stukjes transporteert ze vliegend naar haar nest; een knap staaltje insectenbouwkunst.

Hoe herken je een behangersbij?

Je herkent haar aan haar behaarde lijf, donkere glans en het typische gedrag waarbij ze kleine ronde stukjes uit bladeren knipt. Vaak zie je deze bij in tuinen met veel bloeiende planten. Ze bezoekt graag bloemen van klaver, margriet, lavendel en distel. Ondanks haar drukke werk is ze zachtaardig en steekt ze zelden.

Wijze van nestelen

De behangersbij maakt haar nest in holle stengels, scheuren in hout of in een bijenhotel. Daar vormt ze een rij cellen die ze bekleedt met bladstukken. In elke cel legt ze een eitje op een bedje van stuifmeel en nectar. Daarna sluit ze de cel zorgvuldig af met nog een laagje blad. Netjes, als een echte behanger. De larven ontwikkelen zich in het nest en komen het volgende voorjaar tevoorschijn.